Rozdział 9

(U Ady)

-Aua... Kurde co tu tak twardo?- powiedziałam zaspanym głosem- No świetnie, mogłam się tego spodziewać, że znajdę się na podłodze! Spanie we trójkę to już za dużo ;/
Wstałam cała obolała i skierowałam się do łazienki. Kiedy wchodziłam zaczepiłam się o dywanik i upadłam. "Super! Tak zaczynam dzień, w którym mam iść na mecz. Ciekawe, czy w ogóle tam dotrę?!"- pomyślałam. Związałam włosy w rozwalony koczek i umyłam się. Postanowiłam, że nie będę budziła dziewczyn i sama pójdę na śniadanie. Stanęłam w drzwiach, a wtedy dotarła do mnie myśl, że się nie ubrałam. "O Boże.. Kolejna wpadka". Założyłam na siebie to:

po czym wyszłam do stołówki. Szłam w zamyśleniu o Robercie i kiedy z nim porozmawiać o moich uczuciach... W pewnym momencie wpadłam na kogoś i zostałam oblana szeikiem. 

-Kurwa no znowu przypał!

-O hej Aduś. 

-Ooo Robert, to Ty- spojrzałam na niego z uśmiechem, gdy podniosłam głowę- Sory to moja wina, szłam zamyślona.

-Nie masz za co, to ja Cię oblałem.. A czemu powiedziałaś "znowu przypał"?

-A bo wiesz taka jakaś idiotka ze mnie... Rozkojarzona jestem, przez co wywaliłam się w pokoju i prawie co, a wyszłabym na śniadanie w piżamie.-powiedziałam śmiejąc się

-Haahha, Ada niezdara!- zaśmiał się Lewy- Nie no żartuję.. Ładna niezdara.- poprawił się

-Niezdara to może i tak, ale ładna to nie.

-Jak dla mnie ładna ;)- protestował

- Jak tam uczucia przed meczem?-zapytałam

-A w porządku, chociaż trochę są nerwy bo to wiesz, bardzo ważna impreza.

-No wiem,wiem. Ale wierzę w Was, i tak samo w to, że strzelisz dziś bramkę!-dodałam

-Ja też mam taką nadzieję.. A wiesz co?

-Hmm.. nie. Lepiej powiedz- odparłam znów ze śmiechem (cały czas się śmiałam, bo Robert tak na mnie działa)

-Jak strzelę dziś bramkę, to będzie dla Ciebie...

-Serio? -zapytałam z niedowierzaniem, bo przecież sam Lewandowski może zadedykować mi bramkę!-Dzięki, bardzo się cieszę, aż chyba muszę Ciebie przytulić.

-Aa z chęcią- zaśmiał się, a ja podeszłam do niego przytuliłam i dałam całuska-Hm.. jak miło.

-Dobra, a teraz muszę się odkleić.-zażartowałam

-Szkoda ;/-zaśmiał się - Może usiądziemy, a ja pójdę po coś do jedzenia dla nas?

-Mi pasuje- odpowiedziałam po czym zajęłam miejscówkę

Po chwili Robert wrócił z kakaem i kanapkami z nutellą (mój ulubiony posiłek <3).

-Skąd wiedziałeś, że to lubię?-zapytałam z zainteresowaniem

-A no wiesz, ma się znajomości.. Smacznego ;)

-Dzięki i wzajemnie ;)

Zaczęliśmy jeść, a w pewnej chwili Robert zadał mi dziwne pytanie:

-Ada, jak myślisz, czy miałbym szansę u Natki?

Spojrzałam na niego z wytrzeszczonymi oczami, patrzyłam się tak kilka minut. W pewnym momencie Lewy zaczął się śmiać:

-Hahahahah, no co?-zapytał

-Ale głupek z Ciebie.-odpowiedziałam wkurzona

-Oj Aduś nie wkurzaj się, chciałem tylko sprawdzić czy będziesz zazdrosna..-podszedł i dał mi całusa

-Na serio, głupek.

-Nie gniewasz się?- zapytał się i wziął mnie za rękę

-No nie wiem, nie wiem.. 

-To jak?

-Dobra już jest spoko. 

-To się bardzo cieszę.

Dokończyliśmy śniadanie już bez żadnych głupich tekstów.

-To co teraz robimy?- zapytał Robert

-Nie wiem... Może gdzieś się przejdziemy?

-Okej. 

Niestety zanim zdążyliśmy wyjść z hotelu zatrzymała nas reszta.

-A wy gdzie się wybieracie? Bez nas?A ładnie to tak?-zaczął wykładać Piszczu

-Noo, wy jeszcze spaliście, więc sami wyszliśmy- odpowiedział zirytowany Robert

-Hmm.. Czyli się umawialiście na to spotkanie?- powiedziała Julka

-Ja wpadałam na niego przypadkiem- odpowiedziałam

-Taaa.. przypadkiem.. Teraz tak nazywacie potajemne spotkania- śmiał się Przemek

-No żebyś wiedział, a przy okazji dowiedziałem się, że Ada to śliczna niezdara-zaczął nabijać się Lewy

-A ja, że Lewy to głupek, który chce sprawdzać zazdrość dziewczyn..- odpowiedziałam z uśmiechem

-Uhuhu. to co się działo?- zapytał Wojtek

-No Ada dziś wyszła prawie w piżamie na śniadanie i wpadła na mnie, a ja wylałem na nią szeika.

-A skąd wiesz o tej piżamie?-zapytałam unosząc brew Wika

-Bo mi opowiedziała, hehehhe- śmiał się dalej Lewy, za co dostał ode mnie ręką w jego klatę (oczywiście lekko)

-Dobra, dobra, Wikuś ty nie bądź taka mądra.. Lepiej powiedz co się działo tam u Ciebie i Wojtka w nocy?-zaczęłam się śmiać

-Aaa to oni spędzili razem noc?- zapytał Piszczu

-No tak, no i dodatkowo są parą- odpowiedziałam, a wszyscy zaczęli bić dla nich brawo

-A ja tak patrzyłem, ze dziś Wojtka z rana nie było- śmiał się Przemek

W dobrych humorach poszliśmy przed hotel. Czas leciał, aż do chłopaków zadzwonił trener, że mają być za 10 min na stadionie. Pożegnaliśmy się i umówiliśmy, że spotkamy się na meczu. Oni wiedzieli, gdzie będziemy siedziały, więc pomachamy do nich.

***

Była 16.30 . Postanowiłyśmy, że zaczniemy się szykować na mecz. W międzyczasie pomyślałam, że wyślę do Roberta wiadomość: 

" Życzę powodzenia Lewusku i czekam na bramkę ;*" 

O dziwno na odpowiedź nie czekałam długo, bo po chwili przyszła:

"Dziękuję bardzo, a dla Ciebie na pewno się postaram ;*"

Bardzo ucieszyłam się z tego, że Robert będzie się dla mnie starał strzelić bramkę. Zawołała mnie Natka:

-Ada co wy robiliście we dwójkę?

-Nic po prostu się spotkałam z nim, i tak jak Robert mówił wpadłam na niego, a on wylała na mnie szejka.

-Spoko, a coś jeszcze?

-No zjedliśmy śniadanie, podczas, którego Lewy zadał mi dziwne pytanie...

-Jakie?!

-Czy miałby szansę u Ciebie...

-U mnie?!

-Hahahah, tak samo zareagowałam jak mi to powiedział, ale się okazało, że on chciał sprawdzić, czy będę zazdrosna...

-Ale głupek. Ale się stara..- uśmiechnęła się

-No i wiesz, obiecał mi, że jak strzeli bramkę to będzie dla mnie.. ;D

-Ouu na prawdę się stara!

Po rozmowie wzięłam prysznic i zaczęłam się ubierać. Nałożyłam na siebie czerwone szorty i bluzkę reprezentacji Polski, oczywiście z numerem "9- Lewandowski". Natka z numerem Piszcza, Julka z numerem Przemka, a Wika z numerem Wojtka. Dzisiaj pomalowałam delikatnie oczy, rozpuściłam lekko podkręcone włosy i pomalowałam policzki biało-czerwonymi farbkami. Po chwili byłam gotowa. Tak samo jak reszta dziewczyn. Pomyślałyśmy, że wyjdziemy pół godziny przed rozpoczęciem meczu, gdyż ciężko będzie się przepchać o tą porę na stadion. Po kilkunastu minutach dotarłyśmy do celu. W końcu usłyszałyśmy nasz hymn, Euro rozpoczęte! Równo o 18.00 rozbrzmiał gwizdek sędziego i piłkarze zaczęli wymieniać podania. "Polacy mieli kilka okazji do strzelenia bramki niestety jeszcze się nie udało"-pomyślałam, jednak długo ta myśl nie zagościła w mojej głowie, gdyż w 17 minucie meczu było 1:0 dla naszych! A kto strzelił? Oczywiście Lewy!! <3 Zakręciła mi się łza w oku, a publiczność oszalała. Cudowny moment. Trochę ochłonęłam. Oglądałyśmy mecz, niestety w drugiej połowie Grecy strzelili bramkę ;( Zaczęło się robić coraz gorzej, aż w końcu wszyscy zamarli... Wojtek ujrzał czerwoną kartkę i podyktowali rzut karny ;/ Przemek wszedł na zmianę... Cisza na stadionie, wszyscy bacznie przyglądają się jak Karaogunis przygotowuje się do wykonania karnego. W końcu strzela... Taaakk! Przemek broni!! Ponownie cała publiczność oszalała. Na koniec mecz zakończył się dobrym wynikiem 1:1 chociaż mogliśmy wygrać. Mogłyśmy wyjść na murawę i poczekać obok szatni piłkarzy, dzięki chłopakom, którzy załatwili nam specjalne karty ;) Po jakimś czasie w końcu wyszli. Każdy podbiegł do swojej "wybranki" i zaszył się w jakiś odosobniony kąt.. Robert wziął mnie na ręce, a ja nie wiem dlaczego, ale pocałowałam go!

-Dziękuję!-powiedziałam

-Nie ma za co.. - uśmiechnął się

-Robert bo w zasadzie to muszę coś ci powiedzieć...-spojrzałam niepewnie i lekko zdenerwowana 

-Tak, słucham?- powiedział z uśmiechem i położył swoje ręce, na mojej talii, ja nie zdjęłam ich, gdyż podobało mi się

-Powiem prosto, Kocham Cię.

On nic mi nie odpowiedział tylko złożył swe aksamitne usta na moich i zaczęliśmy się zachłannie całować. Nie chciałam przestawać, mogłoby to trwać wieczność. W końcu oderwaliśmy się ode siebie z trudem i spojrzałam w jego cudowne niebieskie oczy, a on powiedział:

-Ja Ciebie też. Normalnie nie mogę uwierzyć...  Byłaś moim marzeniem, a teraz jesteś moja..- uśmiechnął się i ponownie pocałował

-Mam takie samo odczucie- powiedziałam między pocałunkami

W pewnej chwili nasze rozkoszowanie przerwała nam reszta...

-Ooo to wy razem?- zapytał radosny Piszczu

-W końcu tak.- zaśmiał się Robert i pocałował mnie

-To gratulację- powiedzieli wszyscy

-Dziękujemy ;)

Wieczór miło spędziliśmy z całą reprezentacją. Było zabawnie, gdyż chłopcy są fajni i śmieszni. Zapoznałam się z dziewczynami,narzeczonymi i żonami piłkarzy. Bardzo przyjazna była Agata - narzeczona Kuby i Emilka- dziewczyna Marcina. (Niektóre dziewczyny, czy status pomiędzy piłkarzami, a dziewczynami są nie prawdziwe, gdyż sama je wymyślam). Oczywiście podczas wieczoru dużo spędziłam czasu z Robertem. Musieliśmy się sobą nacieszyć, gdyż pokoje mieliśmy przecież oddzielne :) Około 3 w nocy się rozeszliśmy, dostałam na dobranoc uroczego całusa od mojego Lewusa. <3 "Kocham jego, cieszę się z tego jak to się dziś potoczyło. Kiepsko zaczęłam ten dzień jednak zakończył się w cudowny sposób ;*"- pomyślałam i zasnęłam.

/W końcu Lewy jest z Adą. ;D Mam nadzieję, że podoba się Wam.. Same oceńcie ;) Mam nadzieję, że zobaczę więcej komentarzy niż pod poprzednim rozdziałem. One bardzo mnie motywują do działania no i jeżeli będzie ich mało to nie wiem, czy dalej będę pisała tego bloga ;/ Mam nadzieję, że mnie nie zawiedziecie ;D Kolejny rozdział postaram się dodać w tygodniu, zobaczę jeszcze jak z lekcjami będzie ;) 

Pozdrawiam ;**